RHEGUSCI

RHEGUSCI

Plinio, l. 3. c. 20. Rugusci, Straboni Rugantii, vel Rucantii, gens Alpina, seu Rhetica, Ptolemaeo Australia Rhaetiae cum Suanetis: recentioribus supra lacum Acronium, utrinque ad Rhenum habitant; regio Vallis Rheni, Germanice Rhinthal dicitur. Eorum mentio, in tropaeo Augusti, apud Plin. loc. cit. Horum illi, qui dextram ripam tenent, sub Austriis; ab altera parte, ubi Rhineggum et Altestettum oppidula, ut et vallis versus Werdenbergios porrigitur, sub Helvetiis sunt. Agnovit diu totus hic tractus Austriorum imperium, a quibus nobilibus Iuniis oppignoratus est. Fridericô dein Austriô, tempore Concilii Constantiensis a Sigismundo Imperatore proscriptô, Fridericus Toggius Comes Rheguscos, inter alia, Imperatore consentiente, occupavit, satisfaciens illis, quibus loca haec oppignorata fuerant. Postmodum a Toggio Rheguscorum regio nobilibus Ulrico et Conrado Beyereris fratrib. rursus pignoriest data: quorum haeres Iacobus Beyeretus, cum vereretur, ne adversus Abbatiscellanorum vim, cum quibus ipsi res erat, tueri haec loca non posset, ultro suaiura illis vendidit A.C. 1490. iisque pignus hoc resignavit. Ita sub Abbatiscellanis mansêre Rhegusci per annos 30. Bellô dein inter Abbatem Sangallensem et Abbatiscellanos, qui Coenobium Rosacense destruxerant, exortô, Helvetii, qui subsidio Abbati venerant, Abbatiscellanos tum pecuniâ, tum Rheguscorum imperiô mulctavêre: possessio autem horum in sumptus et stipendia belli cessit Pagis, Tiguro, Lucernae, Suitiae, Glaronae: qui postea Urios, Underwaldios et Tuginos, ut et veteres dominos Abbatiscellanos in communionem huius imperii admisêre: Itaque nostrâ aetate octo hi pagi Rheguscis ex ordine dant Praefectos, quorum sedes Rhyneggi est, vetustô oppidulô, sitô in finibus Rheguscorum, supra eum locum, qua Rhenus lacum Acronium ingreditur. Tota autem praefectura dividitur in partes certas, quas Hoof, villas, nominant, quarum nomina: Altestetium oppid. Marpachium, Bernangum, Taal, ad quam villa Rhyneccum pertinet, et Oberrieda. Harum villarum quaelibet propriam iurisdictionem habet, et duos Ammanos, quorum unum Praefectus Helvetiorum, alterum Abbas S. Galli constituit. Culturae vinearum et nendo lino incolae dediti sunt, etc. Vide Simler. de Rep. Helvet. Stumpf. Plantin. etc.